Elektrolecznictwo
Elektrolecznictwo
ELEKTROTERAPIA
dziedzina fizykoterapii zajmująca się leczeniem objawowym schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów , w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.
Celem elektroterapii jest złagodzenie bólu i poprawienie ukrwienia stymulowanej tkanki. Przyspiesza wchłanianie obrzęków i wysięków śródstawowych (działanie przeciwzapalne).
Prądy TENS
Prądy średniej i wysokiej częstotliwości silnie działające przeciwbólowo.
Prądy diadynamiczne Bernarda
Prądy modulowane małej częstotliwości, powstałe przez nałożenie na prąd stały prądu sinusoidalnego.
Prądy inferencyjne Nemeca
Prądy średniej częstotliwości, które powstają w wyniku interferencji (tj. nałożenia się) w tkankach dwóch prądów przemiennych.
Prądy Traberta
Jest to jednobiegunowy prąd prostokątny o czasie trwania 2 ms. i czasie przerwy 5 ms. Istota terapii prądami Traberta polega na wprowadzeniu mięśnia w drżenie, które powoduje jego rozluźnienie oraz szybkim działaniu przeciwbólowym.
Prądy Kotza
Trening zdrowych mięśni za pomocą stymulacji prądem średniej częstotliwości.
Elektrostymulacja
Polega na stymulacji pracy mięśni za pomocą prądu.
Jonoforeza
Polega na wprowadzeniu przez skórę do tkanek określonego leku za pomocą prądu stałego.